Michał Gątarek, „Nowa Atlantyda”

Michał Gatarek

Nowa Atlantyda

„Meduza Turritopsis nutricula, zwana hydromeduzą, powraca do stadium niedojrzałego płciowo, tzw.hydropolipa. Przypuszcza się, że osiągnięcie takiego stanu jest możliwe poprzez proces transdyferencjacji. Teoretycznie taki cykl może powtarzać się w nieskończoność, co oznaczałoby, żeTurritopsis nutricula jest pierwszym znanym przypadkiem potencjalnie nieśmiertelnego zwierzęcia. Głównie z tego powodu wzbudza duże zainteresowanie biologów morskich i genetyków. (źródło: Wikipedia)
Meduzy są jednymi z najdłużej istniejących zwierząt na Ziemi. Potrafią się doskonale dostosować do ocieplającego się klimatu, przy czym nie posiadają mózgów, co według niektórych złośliwych osób daje wielkie nadzieje wielu ludziom… Średnica ciała największej meduzy na świecie, bełtwy festonowej, dochodzi do 2 m, a długość jej czułków nawet do 30 m. Olbrzymie meduzy Nomura grasują z kolei w wodach wzdłuż wybrzeży Japonii. Ich agresywna ekspansja jest spowodowana nadmiernymi połowami, które doprowadziły do spustoszenia naturalnego ekosystemu tych obszarów. Potrafią atakować kutry rybackie i stanowią poważne zagrożenie zarówno dla rybaków jak i również dla turystów.
”Nowa Atlantyda” stanowi niejako fantasmagoryczną kontynuację cyklu pt. ”Zasoby”, którego tematem jest praca w specyficznym środowisku IT, a także wydarzenia poprzedzające czas rozpoczęcia jej przeze mnie. Jest więc to po części seria o charakterze autobiograficznym. Została ona jednak sprowadzona do tematów znanych sporej liczbie osób z mojego rocznika, ale i nie tylko – matura, czas spędzony w kolejce w pośredniaku, czy w końcu sama zawodowa rutyna… Wybrałem więc momenty wspólne dla jakiejś większej zbiorowości, w których uczestniczyłem.”
Michał Gątarek