Maciej Osika

Piękno, które trwa wiecznie

Nowy projekt Macieja Osiki to cykl 10 fotografii  przedstawiających postać człowieka w konwencji rzeźby klasycznej. Tematem intrygującym artystę jest wciąż piękno ludzkiego ciała, które w fotografiach dodatkowo poddawane jest zbiegom idealizacji i teatralizacji. Ostateczny efekt możliwy jest dzięki łączeniu fotografii tradycyjnej z komputerowymi technikami obróbki zdjęć.  Twórczość  Macieja Osiki łączona do tej pory z nurtem sztuki gender,wpisuje się w powszechny dyskurs dotyczący szeroko pojętej tematyki ciała i tożsamości płciowej. Artysta  w swoich pracach wcielał się wizerunki ikon kobiecego piękna, będąc jedynym bohaterem swoich fotografii.  
Nowe prace to już nie tylko autoportrety artysty, które powstały  w ramach jednego cyklu w latach 2000-2012, ale również wizerunki wykorzystujące ciało specjalnie wybranego modela.  Męskie półakty ukazane jako posągi zestawione zostały z  popiersiami artysty, czy rzeźbiarskimi przedstawieniami androgynicznego anioła w którego postać wcielił się Osika.   Rezygnując z kobiecych stylizacji, artysta  odwołuje się do antycznego ideału męskiego ciała, który w najczystszej i najdoskonalszej postaci wypracowała sztuka grecka, a później powtarzała sztuka renesansu w choćby tak sztandarowych dziełach jak Dawid Michała Anioła, który nie bez powodu  uważany jest za  stały element kodu sztuki homoseksualnej.
 Osika gra z konwencjami przedstawień ludzkiego ciała znanymi z historii sztuki. Tak jak wcześniej odwoływał się do estetyki kultury masowej,  tak teraz sięga po wzorce starożytne będące pierwowzorem  męskiego i kobiecego aktu. Swoje oblicze pokazuje bez typowej charakteryzacji kobiecej, w formie upamiętniającego   popiersia.
Wystawa  prezentuje nowe wątki w twórczości artysty, cały projekt zaś stanowi wybór najlepszych prac powstałych w ciągu ostatniego roku.
Maciej Osika urodził się w 1981 roku we Wrocławiu. Ukończył Wydział Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego na Akademii Sztuk Pięknych w rodzinnym mieście.